назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова віславух
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
віславу́х мн. віславу́хі |
Родны каго? чаго? |
віславу́ха мн. віславу́хаў |
Давальны каму? чаму? |
віславу́ху мн. віславу́хам |
Вінавальны каго? што? |
віславу́ха мн. віславу́хаў |
Творны кім? чым? |
віславу́хам мн. віславу́хамі |
Месны у кім? у чым? |
віславу́ху мн. віславу́хах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Як пойдзеш нацянькі, то праходзіш тры дзянькі.
нацянькі́ — самым кароткім шляхам, наўпростНастуся баялася толькі віскі, таму што пасля віскі яна ўжо нічога не баялася...
vislavuch — беларуская лацінка
Слова віславух (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік віславух — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове віславухасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ві́сла-о́дэрскі (13)
(6) трыбу́х ‹
› віслава́ты (9)
(3) ву́х ‹
› віславу́сы (9)
(7) аблаву́х ‹
› віславу́хасць (12)
(5) удву́х ‹
› віславу́хі (9)
(6) трыву́х ‹
› віслагу́бы (9)
(7) аплэ́вух ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.