ў
і
віславу́сы — прыметнік віславу́хасць — назоўнік
канцэпт

віславух

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова віславух
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
віславу́х

мн.  віславу́хі
Родны
каго? чаго?
віславу́ха

мн.  віславу́хаў
Давальны
каму? чаму?
віславу́ху

мн.  віславу́хам
Вінавальны
каго? што?
віславу́ха

мн.  віславу́хаў
Творны
кім? чым?
віславу́хам

мн.  віславу́хамі
Месны
у кім? у чым?
віславу́ху

мн.  віславу́хах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Як пойдзеш нацянькі, то праходзіш тры дзянькі.

нацянькі́ — самым кароткім шляхам, наўпрост

Настуся баялася толькі віскі, таму што пасля віскі яна ўжо нічога не баялася...


vislavuch — беларуская лацінка

Слова віславух (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік віславух — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове віславухасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ві́сла-о́дэрскі (13)

(6) трыбу́х

віслава́ты (9)

(3) ву́х

віславу́сы (9)

(7) аблаву́х

віславу́хасць (12)

(5) удву́х

віславу́хі (9)

(6) трыву́х

віслагу́бы (9)

(7) аплэ́вух


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

не пакакаў