назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова указка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ука́зка мн. ука́зкі |
Родны каго? чаго? |
ука́зкі мн. ука́зак |
Давальны каму? чаму? |
ука́зцы мн. ука́зкам |
Вінавальны каго? што? |
ука́зку мн. ука́зкі |
Творны кім? чым? |
ука́зкай, ука́зкаю мн. ука́зкамі |
Месны у кім? у чым? |
ука́зцы мн. ука́зках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Ад злосці баляць косці.
Бацька: Сынку, цябе ўсынавілі.
Сын: Што?! Я ведаў гэта! Я хачу сустрэцца са сваімі біялагічнымі бацькамі!
Бацька: Мы твае біялагічныя бацькі. Цяпер збірайся, новыя забяруць цябе праз 20 хвілін.
ukazka — беларуская лацінка
Слова указка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік указка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове указчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ука́звацца (9)
(8) падка́зка ‹
› ука́зваць (8)
(7) по́казка ‹
› указе́я (6)
(6) ска́зка ‹
› ука́зны (6)
(8) каўка́зка ‹
› ука́зчык (7)
(10) напаўка́зка ‹
› ука́зчыца (8)
(8) пры́казка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.