ў
і
уніве́рб — назоўнік універбіза́цыя — назоўнік
канцэпт

універбацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова універбацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
універба́цыя

мн.  універба́цыі
Родны
каго? чаго?
універба́цыі

мн.  універба́цый, універба́цыяў
Давальны
каму? чаму?
універба́цыі

мн.  універба́цыям
Вінавальны
каго? што?
універба́цыю

мн.  універба́цыі
Творны
кім? чым?
універба́цыяй, універба́цыяю

мн.  універба́цыямі
Месны
у кім? у чым?
універба́цыі

мн.  універба́цыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як пяшчотна сказаць рукі:
р у ч а н я́ т к і


— Мам, я іду на вуліцу. Што трэба купіць?
— Купі кватэру і жыві асобна.


univierbacyja — беларуская лацінка

Слова універбацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік універбацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове універбізацыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


унё́сак (6)

(7) ідыяты́я

унівале́нт (9)

(8) праба́цыя

уніве́рб (7)

(9) апраба́цыя

універбіза́цыя (13)

(10) рэверба́цыя

універма́г (9)

(10) канурба́цыя

універма́гаўскі (14)

(8) турба́цыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

адпачынак