назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова універбацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
універба́цыя мн. універба́цыі |
Родны каго? чаго? |
універба́цыі мн. універба́цый, універба́цыяў |
Давальны каму? чаму? |
універба́цыі мн. універба́цыям |
Вінавальны каго? што? |
універба́цыю мн. універба́цыі |
Творны кім? чым? |
універба́цыяй, універба́цыяю мн. універба́цыямі |
Месны у кім? у чым? |
універба́цыі мн. універба́цыях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як пяшчотна сказаць рукі:
р у ч а н я́ т к і
— Мам, я іду на вуліцу. Што трэба купіць?
— Купі кватэру і жыві асобна.
univierbacyja — беларуская лацінка
Слова універбацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік універбацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове універбізацыя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› унё́сак (6)
(7) ідыяты́я ‹
› унівале́нт (9)
(8) праба́цыя ‹
› уніве́рб (7)
(9) апраба́цыя ‹
› універбіза́цыя (13)
(10) рэверба́цыя ‹
› універма́г (9)
(10) канурба́цыя ‹
› універма́гаўскі (14)
(8) турба́цыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.