устрасенне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова устрасенне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	устрасе́нне мн. устрасе́нні
Родны каго? чаго?	устрасе́ння мн. устрасе́нняў
Давальны каму? чаму?	устрасе́нню мн. устрасе́нням
Вінавальны каго? што?	устрасе́нне мн. устрасе́нні
Творны кім? чым?	устрасе́ннем мн. устрасе́ннямі
Месны у кім? у чым?	устрасе́нні мн. устрасе́ннях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дзе збяруцца, там смяюцца.
Дзе цесна, там пацешна.
Цяснота — не крывота.

відаць, чуваць + назоўны склон:
адсюль відаць уся наша сталіца
адгэтуль уся вёска відаць
адтуль быў відаць горад
добра відаць школа на ўзгорку
чуваць салаўіная песня
добра чуваць быў шум матора

не відаць + родны склон:
з-за гары дома не відаць