назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова фібула
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
фі́була мн. фі́булы |
Родны каго? чаго? |
фі́булы мн. фі́бул |
Давальны каму? чаму? |
фі́буле мн. фі́булам |
Вінавальны каго? што? |
фі́булу мн. фі́булы |
Творны кім? чым? |
фі́булай, фі́булаю мн. фі́буламі |
Месны у кім? у чым? |
фі́буле мн. фі́булах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Жаніўся б і сёння, але дзе жонка спаць будзе?
У шпіталі.
ПАЦЫЕНТ: Як часта людзі паміраюць падчас аперацыі?
ХІРУРГ: Толькі адзін раз.
fibula — беларуская лацінка
Слова фібула (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік фібула — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове фіванка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› фібрынозна-гнойны (17)
(10) інкуна́була ‹
› фібрыно́зны (10)
(6) фа́була ‹
› фібрыно́ідны (11)
(6) бібу́ла ‹
› фіва́нка (7)
(8) сты́лбула ‹
› фіва́нскі (8)
(10) самна́мбула ‹
› Фі́вы (4)
(10) самна́мбула ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
(с) доктар Камароўскі
для тых, хто хоча здаровае даўгалецце