ў
і
фо́н — назоўнік фо́н — часціца
канцэпт

фон

гэта
— асноўны колер; задні план чаго-н.; агульныя ўмовы

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова фон
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
фо́н

мн.  фо́ны
Родны
каго? чаго?
фо́ну

мн.  фо́наў
Давальны
каму? чаму?
фо́ну

мн.  фо́нам
Вінавальны
каго? што?
фо́н

мн.  фо́ны
Творны
кім? чым?
фо́нам

мн.  фо́намі
Месны
у кім? у чым?
фо́не

мн.  фо́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Тады дурань разумнейшы за разумнага, як маўчыць.


— Знаёмец хоча прыехаць, адпачыць, па гарах пакатацца. Гэта лепш калі рабіць? Летам? Зімой?
— Глядзі. Калі ён хоча зімой, то зімой. Калі летам, то летам.


fon — беларуская лацінка

Слова фон (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік фон — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове фонаграфаванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


фольксшту́рмаўскі (16)

(10) хлорацэто́н

фольксштурмі́ст (14)

(6) Ньюто́н

фо́мка (5)

(8) казлято́н

фон-баро́н (9)

(8) га́ма-фо́н

фо́навы (6)

(7) тубафо́н

фонаграфава́нне (14)

(7) мегафо́н


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

час спыніўся