назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова франкіроўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
франкіро́ўка мн. франкіро́ўкі |
Родны каго? чаго? |
франкіро́ўкі мн. франкіро́вак |
Давальны каму? чаму? |
франкіро́ўцы мн. франкіро́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
франкіро́ўку мн. франкіро́ўкі |
Творны кім? чым? |
франкіро́ўкай, франкіро́ўкаю мн. франкіро́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
франкіро́ўцы мн. франкіро́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
абэ́лтух — неразумны, някемлівы чалавек (лаянкавае слова)
ёлуп, ёлупень, балды́к, абэ́лтусКалі вы апынуліся ў лесе і не ведаеце, куды ісці — ідзіце дадому.
frankiroŭka — беларуская лацінка
Слова франкіроўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік франкіроўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове франкіст + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› франкі́равацца (13)
(9) пікіро́ўка ‹
› франкі́раваць (12)
(11) фланкіро́ўка ‹
› франкі́раваць (12)
(10) манкіро́ўка ‹
› франкі́ст (8)
(10) маркіро́ўка ‹
› франкі́стка (10)
(10) маскіро́ўка ‹
› франкі́сцкі (10)
(14) гукамаскіро́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.