ў
і
харкаві́нне — назоўнік харкану́ць — дзеяслоў
канцэпт

харканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова харканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ха́рканне

мн.  ха́рканні
Родны
каго? чаго?
ха́ркання

мн.  ха́рканняў
Давальны
каму? чаму?
ха́рканню

мн.  ха́рканням
Вінавальны
каго? што?
ха́рканне

мн.  ха́рканні
Творны
кім? чым?
ха́рканнем

мн.  ха́рканнямі
Месны
у кім? у чым?
ха́рканні

мн.  ха́рканнях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Бачыць карова, што на павеці салома.

пра нешта недасягальнае, чаго нельга атрымаць

Настаўніца правярала сачыненні і плакала: цяпер яна ведала, як правесці лета, але ўзрост ужо не той.


charkannie — беларуская лацінка

Слова харканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік харканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове харкі + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


хардо́метр (9)

(8) ка́рканне

ха́рдтап (7)

(9) смарка́нне

харкаві́нне (10)

(8) парка́нне

харкану́ць (9)

(13) краваха́рканне

ха́рканы (7)

(13) крываха́рканне

ха́рканы (7)

(8) ша́рканне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

паедзем у вёску