ў
і
це́сцік — назоўнік цецеруко́вы — прыметнік
канцэпт

цесць

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова цесць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
це́сць

мн.  (2, 3, 4) це́сці, цясці́
Родны
каго? чаго?
це́сця

мн.  цясцёў
Давальны
каму? чаму?
це́сцю

мн.  цясця́м
Вінавальны
каго? што?
це́сця

мн.  цясцёў
Творны
кім? чым?
це́сцем

мн.  цясця́мі
Месны
у кім? у чым?
це́сцю

мн.  цясця́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы


Сярод першых пятнаццаці рымскіх імператараў адзін толькі Клаўдзій не меў любоўных сувязей з мужчынамі. Гэта лічылася незвычайнымі паводзінамі і высмейвалася паэтамі і пісьменнікамі, якія казалі: кахаючы толькі жанчын, Клаўдзій сам стаў жанчынападобным.

БУДЗЬ ЯК ІМПЕРАТАР

ciesć — беларуская лацінка

Слова цесць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік цесць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове цётачка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


цестарэ́зка (10)

(7) шале́сць

це́сцеў (6)

(8) до́блесць

це́сцік (6)

(7) бо́лесць

цецеруко́вы (10)

(9) няна́вісць

цецеруко́выя (11)

(5) кі́сць

цеціва́ (6)

(5) хі́сць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

зоркі з маладымі сабой