STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова цікаўніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ціка́ўніца мн. ціка́ўніцы |
| Родны каго? чаго? |
ціка́ўніцы мн. ціка́ўніц |
| Давальны каму? чаму? |
ціка́ўніцы мн. ціка́ўніцам |
| Вінавальны каго? што? |
ціка́ўніцу мн. ціка́ўніц |
| Творны кім? чым? |
ціка́ўніцай, ціка́ўніцаю мн. ціка́ўніцамі |
| Месны у кім? у чым? |
ціка́ўніцы мн. ціка́ўніцах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
мара́ — прывід, здань, насланнё
Вось-вось пакажацца звяруга!.. Ды доўга гэта штось патуга — Няма, а быць ужо пара. Цьфу, ты! Што ж гэта за мара? (Якуб Колас)— У нас на рабоце ёсць Валянцей. Ён такі дурны, нічога рабіць не ўмее. Мы за яго ўсё робім.
— Па-мойму, Валянцей не такі ўжо і дурны.
cikaŭnica — беларуская лацінка
Слова цікаўніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цікаўніца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цікаўства + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ціка́ўна (7)
(9) Ра́даўніца ‹
› ціка́ўнасць (10)
(10) прадаўні́ца ‹
› ціка́ўнік (8)
(9) будаўні́ца ‹
› ціка́ўны (7)
(10) шаткаўні́ца ‹
› ціка́ўскі (8)
(11) нарука́ўніца ‹
› ціка́ўства (9)
(9) балаўні́ца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
