назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова цырбунне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
цырбу́нне мн. цырбу́нні |
Родны каго? чаго? |
цырбу́ння мн. цырбу́нняў |
Давальны каму? чаму? |
цырбу́нню мн. цырбу́нням |
Вінавальны каго? што? |
цырбу́нне мн. цырбу́нні |
Творны кім? чым? |
цырбу́ннем мн. цырбу́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
цырбу́нні мн. цырбу́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Як уваляцца злыдні, то не на тры дні.
прыказка пра нягоды— Здаецца, вы сказалі, што я вядзьмарка, старая баба, качарга і змяя, — ці праўда гэта?
— Гэта праўда, але я гэтага не казаў.
cyrbunnie — беларуская лацінка
Слова цырбунне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цырбунне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цырк + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цыра́тны (7)
(7) зато́нне ‹
› цырато́вы (8)
(7) суто́нне ‹
› цы́рачнік (8)
(7) адхо́нне ‹
› цы́рк (4)
(7) багу́нне ‹
› цырк-цы́рк (9)
(6) шлу́нне ‹
› цы́рка (5)
(6) ажы́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.