назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова шлунне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
шлу́нне мн. шлу́нні |
| Родны каго? чаго? |
шлу́ння мн. шлу́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
шлу́нню мн. шлу́нням |
| Вінавальны каго? што? |
шлу́нне мн. шлу́нні |
| Творны кім? чым? |
шлу́ннем мн. шлу́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
шлу́нні мн. шлу́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Век звекаваць — не пальцам паківаць.
Жыццё пражыць — не песеньку спець.
Сямёрка лічыцца шчаслівай.
У слове каханне 7 літар.
šlunnie — беларуская лацінка
Слова шлунне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шлунне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шлык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шло́паць (7)
(7) адхо́нне ‹
› шло́пнуць (8)
(8) цырбу́нне ‹
› шлу́нак (6)
(7) багу́нне ‹
› шлы́к (4)
(6) ажы́нне ‹
› шлы́нда (6)
(6) упы́нне ‹
› шлы́нда (6)
(7) шары́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.