ў
і
шлы́нда — назоўнік шлы́нданне — назоўнік
канцэпт

шлында

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова шлында
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 шлы́нда

мн.  шлы́нды
Родны
каго? чаго?		 шлы́нды

мн.  шлы́нд, шлы́ндаў
Давальны
каму? чаму?		 шлы́нду

мн.  шлы́ндам
Вінавальны
каго? што?		 шлы́нду

мн.  шлы́нд, шлы́ндаў
Творны
кім? чым?		 шлы́ндам

мн.  шлы́ндамі
Месны
у кім? у чым?		 шлы́ндзе

мн.  шлы́ндах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

за вушка ды на сонейка

выкрыць, прыцягнуць да адказнасці каго-н.

— Гэта твой былы хлопец?
— Ага.
— А што ў другім пакеце?


šlynda — беларуская лацінка

Слова шлында (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шлында — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шлынданне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› шлу́нак (6)

(11) ват-секу́нда ‹

› шлу́нне (6)

(11) мілісеку́нда ‹

› шлы́к (4)

(6) шту́нда ‹

› шлы́нданне (9)

(5) ры́нда ‹

› шлы́нданнік (10)

(6) бры́нда ‹

› шлы́нданніца (11)

(6) дры́нда ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дэдлайн