назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова цэментацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
цэмента́цыя мн. цэмента́цыі |
Родны каго? чаго? |
цэмента́цыі мн. цэмента́цый |
Давальны каму? чаму? |
цэмента́цыі мн. цэмента́цыям |
Вінавальны каго? што? |
цэмента́цыю мн. цэмента́цыі |
Творны кім? чым? |
цэмента́цыяй, цэмента́цыяю мн. цэмента́цыямі |
Месны у кім? у чым? |
цэмента́цыі мн. цэмента́цыях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дурэй, дурэй, будзеш плакаць.
— Хочаце, я скажу вам праўду?
— Дзякуй, у мяне свая.
cemientacyja — беларуская лацінка
Слова цэментацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цэментацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цэментнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цэментаво́з (10)
(12) дакумента́цыя ‹
› цэме́нтавы (9)
(16) бортдакумента́цыя ‹
› цэментацы́йны (12)
(12) седымента́цыя ‹
› цэме́нтна-бето́нны (16)
(15) нітрацэмента́цыя ‹
› цэме́нтна-ва́пнавы (16)
(10) арыента́цыя ‹
› цэме́нтна-гліня́ны (16)
(15) секс-арыента́цыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.