ў
і
чарнабры́вы — прыметнік чарнабу́рка — назоўнік
канцэпт

чарнабрыўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова чарнабрыўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
чарнабры́ўка

мн.  чарнабры́ўкі
Родны
каго? чаго?
чарнабры́ўкі

мн.  чарнабры́вак
Давальны
каму? чаму?
чарнабры́ўцы

мн.  чарнабры́ўкам
Вінавальны
каго? што?
чарнабры́ўку

мн.  чарнабры́вак
Творны
кім? чым?
чарнабры́ўкай, чарнабры́ўкаю

мн.  чарнабры́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
чарнабры́ўцы

мн.  чарнабры́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

на Гарадзеншчыне казалі:
філюта ‘залішне свавольны, гарэзлівы, лоўкі, шустры’ (польск. filut ‘свавольнік, круцель, гарэза, прайдзісвет’)

«Аньця як філюта, скура на ёй гаворыць».

Дык больш ліхія 90-я ці 20-я?


čarnabryŭka — беларуская лацінка

Слова чарнабрыўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік чарнабрыўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове чарнабурка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


чарнабро́вы (10)

(7) вымыўка

чарнабро́ўка (11)

(9) перары́ўка

чарнабры́вы (10)

(8) прары́ўка

чарнабу́рка (10)

(6) гры́ўка

чарнабы́льнік (12)

(8) разры́ўка

чарнавало́сы (11)

(8) за́крыўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пасля піва

пасля піва ідзе піф-паф, вось і думай