ў
і
чуба́йка — назоўнік чуба́сіцца — дзеяслоў
канцэпт

чубасенне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова чубасенне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
чуба́сенне

мн.  чуба́сенні
Родны
каго? чаго?
чуба́сення

мн.  чуба́сенняў
Давальны
каму? чаму?
чуба́сенню

мн.  чуба́сенням
Вінавальны
каго? што?
чуба́сенне

мн.  чуба́сенні
Творны
кім? чым?
чуба́сеннем

мн.  чуба́сеннямі
Месны
у кім? у чым?
чуба́сенні

мн.  чуба́сеннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Лепей смерць на полі, чым мукі ў няволі.


Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.

мованацыкі: з філіжанкі!

čubasiennie — беларуская лацінка

Слова чубасенне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік чубасенне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове чубатасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


чо́хкаць (7)

(13) небаскляпе́нне

чу́б (3)

(9) асляпе́нне

чуба́йка (7)

(6) асе́нне

чуба́сіцца (9)

(9) валасе́нне

чуба́сіць (8)

(10) аваласе́нне

чуба́сты (7)

(11) абваласе́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

самаклейныя шпалеры

самоклеящиеся обои — самаклейныя шпале́ры