чужавернік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова чужавернік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	чужаве́рнік мн. чужаве́рнікі
Родны каго? чаго?	чужаве́рніка мн. чужаве́рнікаў
Давальны каму? чаму?	чужаве́рніку мн. чужаве́рнікам
Вінавальны каго? што?	чужаве́рніка мн. чужаве́рнікаў
Творны кім? чым?	чужаве́рнікам мн. чужаве́рнікамі
Месны у кім? у чым?	чужаве́рніку мн. чужаве́рніках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

вы́зарыць — стаць ясным, зорным (пра неба)
— Бачыце, як неба вызарыла. У такую ноч і пешкі прайсціся хораша... (Тарас Хадкевіч)
Запішыце сабе ў нататнічак як заклік:
У такую ноч і пешкі прайсціся хораша.

Штодзень (або штоноч) трэба праходзіць 4 км.

Сёння ніхалеры не зрабіў. Як і планаваў.

čužaviernik — беларуская лацінка

Слова чужавернік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: