ў
і
чыта́ннік — назоўнік чы́таны — прыметнік
канцэпт

чытанніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова чытанніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
чыта́нніца

мн.  чыта́нніцы
Родны
каго? чаго?
чыта́нніцы

мн.  чыта́нніц
Давальны
каму? чаму?
чыта́нніцы

мн.  чыта́нніцам
Вінавальны
каго? што?
чыта́нніцу

мн.  чыта́нніц
Творны
кім? чым?
чыта́нніцай, чыта́нніцаю

мн.  чыта́нніцамі
Месны
у кім? у чым?
чыта́нніцы

мн.  чыта́нніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Смачна было, ды блізка дно.


Бачыла парачку, яны былі на прабежцы, трымаліся за рукі — і гэта дало мне надзею, што аднойчы я сустрэну каго-небудзь, з кім мы зможам разам такія парачкі ненавідзець.


čytannica — беларуская лацінка

Слова чытанніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік чытанніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове чытач + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


чыта́нне (7)

(11) назіра́нніца

чыта́нне (7)

(8) пра́нніца

чыта́ннік (8)

(12) галашта́нніца

чы́таны (6)

(12) падмята́нніца

чы́таны (6)

(10) смята́нніца

чыта́цкі (7)

(11) уздыха́нніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

усё мітусішся