назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова шаўрэт
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
шаўрэ́т мн. шаўрэ́ты |
| Родны каго? чаго? |
шаўрэ́ту мн. шаўрэ́таў |
| Давальны каму? чаму? |
шаўрэ́ту мн. шаўрэ́там |
| Вінавальны каго? што? |
шаўрэ́т мн. шаўрэ́ты |
| Творны кім? чым? |
шаўрэ́там мн. шаўрэ́тамі |
| Месны у кім? у чым? |
шаўрэ́це мн. шаўрэ́тах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Круцельствам свет пройдзеш, ды назад не вернешся.
— Хвалюешся?
— Трохі.
— Першы раз?
— Не, я ўжо шмат разоў хвалявалася...
šaŭret — беларуская лацінка
Слова шаўрэт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шаўрэт — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шаўчыха + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шаўро́н (6)
(11) аўтапартрэ́т ‹
› шаўро́навы (9)
(11) тэлепартрэ́т ‹
› шаўро́нны (8)
(7) табурэ́т ‹
› шаўрэ́тавы (9)
(7) клеўрэ́т ‹
› шаўцава́ць (9)
(6) біўрэт ‹
› шаўцо́ў (6)
(3) сэ́т ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.