ў
і
шварто́вы — прыметнік шварто́ўка — назоўнік
канцэпт

швартоў

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
змешаны тып скланення

праскланяць слова швартоў
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шварто́ў

мн.  шварто́вы
Родны
каго? чаго?
шварто́ва

мн.  шварто́ваў
Давальны
каму? чаму?
шварто́ву

мн.  шварто́вам
Вінавальны
каго? што?
шварто́ў

мн.  шварто́вы
Творны
кім? чым?
шварто́вам

мн.  шварто́вамі
Месны
у кім? у чым?
шварто́ве

мн.  шварто́вах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што хата мае, хай усім прымае.
Што маем, тым і прымаем.


Хікікаморы (той, хто знаходзіцца ў адзіноце) можа не выходзіць з хаты гадамі.

Прызнайся ўжо нарэшце: ты хікікаморы.

švartoŭ — беларуская лацінка

Слова швартоў (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік швартоў — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове швартоўка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


швартава́ць (10)

(5) Ціто́ў

шварто́віць (10)

(6) найто́ў

шварто́вы (8)

(8) шпрынто́ў

шварто́ўка (9)

(6) Расто́ў

шварто́ўны (9)

(6) Расто́ў

шварцва́льдскі (13)

(7) хрысто́ў


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

панядзелак

Паглядзіце фільм Druk і не рабіце так.