ў
і
шварто́ў — назоўнік шварто́ўны — прыметнік
канцэпт

швартоўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова швартоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шварто́ўка

мн.  шварто́ўкі
Родны
каго? чаго?
шварто́ўкі

мн.  шварто́вак
Давальны
каму? чаму?
шварто́ўцы

мн.  шварто́ўкам
Вінавальны
каго? што?
шварто́ўку

мн.  шварто́ўкі
Творны
кім? чым?
шварто́ўкай, шварто́ўкаю

мн.  шварто́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
шварто́ўцы

мн.  шварто́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Лепей сем разоў змарыцца, як адзін раз пасварыцца.


— Тата, я атрымаў пасведчанне кіроўцы.
— Дык у цябе ж машыны няма.
— Дык у цябе ёсць.
— Дык я і без твайго пасведчання на ёй езджу.


švartoŭka — беларуская лацінка

Слова швартоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік швартоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове швацтва + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шварто́віць (10)

(10) адбарто́ўка

шварто́вы (8)

(11) разбарто́ўка

шварто́ў (7)

(9) кварто́ўка

шварто́ўны (9)

(8) гарто́ўка

шварцва́льдскі (13)

(10) дагарто́ўка

Шварцэнэ́гер (11)

(12) недагарто́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

трускалка і трускаўка

чатджыпіці, ты п'яны, ідзі праспіся
AI — штукарскі інтэлект