назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова шмулянне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
шму́лянне мн. шму́лянні |
Родны каго? чаго? |
шму́ляння мн. шму́лянняў |
Давальны каму? чаму? |
шму́лянню мн. шму́лянням |
Вінавальны каго? што? |
шму́лянне мн. шму́лянні |
Творны кім? чым? |
шму́ляннем мн. шму́ляннямі |
Месны у кім? у чым? |
шму́лянні мн. шму́ляннях |
Клічная форма | — мн. — |
— Чаму вы атруцілі суседзяў?
— У краме сказалі, што атручваць тараканаў лепш разам з суседзямі.
šmuliannie — беларуская лацінка
Слова шмулянне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шмулянне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шмуцтытул + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шмульга́ць (9)
(7) гуля́нне ‹
› шмульну́ць (9)
(9) пагуля́нне ‹
› шмулява́ць (9)
(7) куля́нне ‹
› шму́ляцца (8)
(7) пуля́нне ‹
› шму́ляць (7)
(8) шпуля́нне ‹
› шмурава́ць (9)
(7) туля́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.