ў
і
шмулява́ць — дзеяслоў шму́ляцца — дзеяслоў
канцэпт

шмулянне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова шмулянне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шму́лянне

мн.  шму́лянні
Родны
каго? чаго?
шму́ляння

мн.  шму́лянняў
Давальны
каму? чаму?
шму́лянню

мн.  шму́лянням
Вінавальны
каго? што?
шму́лянне

мн.  шму́лянні
Творны
кім? чым?
шму́ляннем

мн.  шму́ляннямі
Месны
у кім? у чым?
шму́лянні

мн.  шму́ляннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

каб табе язык адсох — ужываецца як праклён таму, хто нядобра сказаў

беларускія праклёны

— Чаму вы атруцілі суседзяў?
— У краме сказалі, што атручваць тараканаў лепш разам з суседзямі.


šmuliannie — беларуская лацінка

Слова шмулянне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шмулянне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шмуцтытул + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шмульга́ць (9)

(7) гуля́нне

шмульну́ць (9)

(9) пагуля́нне

шмулява́ць (9)

(7) куля́нне

шму́ляцца (8)

(7) пуля́нне

шму́ляць (7)

(8) шпуля́нне

шмурава́ць (9)

(7) туля́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

наколькі вялікае сонца