ў
і
шнуро́ўка — назоўнік шны́каць — дзеяслоў
канцэпт

шныканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова шныканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шны́канне

мн.  шны́канні
Родны
каго? чаго?
шны́кання

мн.  шны́канняў
Давальны
каму? чаму?
шны́канню

мн.  шны́канням
Вінавальны
каго? што?
шны́канне

мн.  шны́канні
Творны
кім? чым?
шны́каннем

мн.  шны́каннямі
Месны
у кім? у чым?
шны́канні

мн.  шны́каннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Здраду прымаюць, а здрадніка вешаюць.


Сплю на артапедычнай падушцы, а хацелася б на фінансавай.


šnykannie — беларуская лацінка

Слова шныканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шныканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шныпар + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шнуро́вачны (10)

(7) ны́канне

шнуро́к (6)

(10) курны́канне

шнуро́ўка (8)

(8) хны́канне

шны́каць (7)

(7) пы́канне

шны́кнуць (8)

(7) рыка́нне

шны́пар (6)

(8) брыка́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ты глядзеў Тытанік?