назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова шныканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
шны́канне мн. шны́канні |
Родны каго? чаго? |
шны́кання мн. шны́канняў |
Давальны каму? чаму? |
шны́канню мн. шны́канням |
Вінавальны каго? што? |
шны́канне мн. шны́канні |
Творны кім? чым? |
шны́каннем мн. шны́каннямі |
Месны у кім? у чым? |
шны́канні мн. шны́каннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Здраду прымаюць, а здрадніка вешаюць.
Сплю на артапедычнай падушцы, а хацелася б на фінансавай.
šnykannie — беларуская лацінка
Слова шныканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шныканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шныпар + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шнуро́вачны (10)
(7) ны́канне ‹
› шнуро́к (6)
(10) курны́канне ‹
› шнуро́ўка (8)
(8) хны́канне ‹
› шны́каць (7)
(7) пы́канне ‹
› шны́кнуць (8)
(7) рыка́нне ‹
› шны́пар (6)
(8) брыка́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.