STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова штыкетнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
штыке́тнік мн. — |
| Родны каго? чаго? |
штыке́тніку мн. — |
| Давальны каму? чаму? |
штыке́тніку мн. — |
| Вінавальны каго? што? |
штыке́тнік мн. — |
| Творны кім? чым? |
штыке́тнікам мн. — |
| Месны у кім? у чым? |
штыке́тніку мн. — |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
У чужых руках пірог вялікі.
На чужое дабро вочы гараць.
У суседа ўсё лепшае.
Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.
мованацыкі: з філіжанкі!štykietnik — беларуская лацінка
Слова штыкетнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік штыкетнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове штыкетнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› штыкавы́ (7)
(10) бяздзе́тнік ‹
› штыке́т (6)
(9) банке́тнік ‹
› штыке́т (6)
(9) парке́тнік ‹
› штыке́тны (8)
(9) шчыке́тнік ‹
› штыке́ціна (9)
(9) шчыке́тнік ‹
› штыке́цінка (10)
(6) ле́тнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
