ў
і
эпапе́йны — прыметнік эпа́рх — назоўнік
канцэпт

эпапея

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова эпапея
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
эпапе́я

мн.  эпапе́і
Родны
каго? чаго?
эпапе́і

мн.  эпапе́й
Давальны
каму? чаму?
эпапе́і

мн.  эпапе́ям
Вінавальны
каго? што?
эпапе́ю

мн.  эпапе́і
Творны
кім? чым?
эпапе́яй, эпапе́яю

мн.  эпапе́ямі
Месны
у кім? у чым?
эпапе́і

мн.  эпапе́ях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

штука́рыць — з вялікім стараннем рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.

Дома жонка ля пліты штукарыць. (Макаль)

— Падымі мяне па-над зямлёю, падымі мяне ў светлы абшар!
— Паважаны, выйдзіце з ліфта, гэта апошні паверх.


epapieja — беларуская лацінка

Слова эпапея (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік эпапея — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове эпарх + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


эпані́мны (8)

(6) цыяне́я

эпапе́йнасць (11)

(10) фармакапе́я

эпапе́йны (8)

(7) мелапе́я

эпа́рх (5)

(10) кінаэпапе́я

э́пас (4)

(10) тэлеэпапе́я

эпасла́н (7)

(10) анаматапе́я


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

шэдэўр