назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова эпапея
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
эпапе́я мн. эпапе́і |
Родны каго? чаго? |
эпапе́і мн. эпапе́й |
Давальны каму? чаму? |
эпапе́і мн. эпапе́ям |
Вінавальны каго? што? |
эпапе́ю мн. эпапе́і |
Творны кім? чым? |
эпапе́яй, эпапе́яю мн. эпапе́ямі |
Месны у кім? у чым? |
эпапе́і мн. эпапе́ях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
штука́рыць — з вялікім стараннем рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.
Дома жонка ля пліты штукарыць. (Макаль)— Падымі мяне па-над зямлёю, падымі мяне ў светлы абшар!
— Паважаны, выйдзіце з ліфта, гэта апошні паверх.
epapieja — беларуская лацінка
Слова эпапея (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік эпапея — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове эпарх + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› эпані́мны (8)
(6) цыяне́я ‹
› эпапе́йнасць (11)
(10) фармакапе́я ‹
› эпапе́йны (8)
(7) мелапе́я ‹
› эпа́рх (5)
(10) кінаэпапе́я ‹
› э́пас (4)
(10) тэлеэпапе́я ‹
› эпасла́н (7)
(10) анаматапе́я ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.