назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова эпас
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
э́пас мн. э́пасы |
Родны каго? чаго? |
э́пасу мн. э́пасаў |
Давальны каму? чаму? |
э́пасу мн. э́пасам |
Вінавальны каго? што? |
э́пас мн. э́пасы |
Творны кім? чым? |
э́пасам мн. э́пасамі |
Месны у кім? у чым? |
э́пасе мн. э́пасах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
сыпаць бісер (перлы) перад свіннямі
дарэмна гаварыць аб чым-н. ці даказваць што-н. таму, хто не здольны або не хоча зразумець гэта— У нас на рабоце ёсць Валянцей. Ён такі дурны, нічога рабіць не ўмее. Мы за яго ўсё робім.
— Па-мойму, Валянцей не такі ўжо і дурны.
epas — беларуская лацінка
Слова эпас (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік эпас — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове эпаслан + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› эпапе́йны (8)
(4) спа́с ‹
› эпапе́я (6)
(5) вы́пас ‹
› эпа́рх (5)
(6) прыпа́с ‹
› эпасла́н (7)
(7) амбара́с ‹
› э́пасны (6)
(5) са́рас ‹
› эпатавацца (10)
(5) Тара́с ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.