ў
і
эпа́рх — назоўнік эпасла́н — назоўнік
канцэпт

эпас

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова эпас
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
э́пас

мн.  э́пасы
Родны
каго? чаго?
э́пасу

мн.  э́пасаў
Давальны
каму? чаму?
э́пасу

мн.  э́пасам
Вінавальны
каго? што?
э́пас

мн.  э́пасы
Творны
кім? чым?
э́пасам

мн.  э́пасамі
Месны
у кім? у чым?
э́пасе

мн.  э́пасах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

сыпаць бісер (перлы) перад свіннямі

дарэмна гаварыць аб чым-н. ці даказваць што-н. таму, хто не здольны або не хоча зразумець гэта

— У нас на рабоце ёсць Валянцей. Ён такі дурны, нічога рабіць не ўмее. Мы за яго ўсё робім.
— Па-мойму, Валянцей не такі ўжо і дурны.


epas — беларуская лацінка

Слова эпас (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік эпас — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове эпаслан + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


эпапе́йны (8)

(4) спа́с

эпапе́я (6)

(5) вы́пас

эпа́рх (5)

(6) прыпа́с

эпасла́н (7)

(7) амбара́с

э́пасны (6)

(5) са́рас

эпатавацца (10)

(5) Тара́с


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

call 911