ў
і
ю́шка — назоўнік ю́шкавіцкі — прыметнік
канцэпт

юшка

гэта
— страва

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова юшка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ю́шка

мн. 
Родны
каго? чаго?
ю́шкі

мн. 
Давальны
каму? чаму?
ю́шцы

мн. 
Вінавальны
каго? што?
ю́шку

мн. 
Творны
кім? чым?
ю́шкай, ю́шкаю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
ю́шцы

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Будзе і на нашай вуліцы свята.

Прымаўка.

Бабуля паспрачалася з Ціханам, што ён не з'есць 26 пельменяў. Спрачаліся на прыбіранне ў кватэры. І вось Ціхан даядае 25-ы пельмень і разумее, што 26-га ў талерцы няма. Гэта ўсё, што трэба ведаць пра заключэнне дагавораў.


juška — беларуская лацінка

Слова юшка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік юшка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове ююба + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ю́цкі (4)

(5) цэ́шка

ю́шавіцкі (8)

(5) чэ́шка

ю́шачны (6)

(5) чэ́шка

ю́шкавіцкі (9)

(8) акра́юшка

юшкападо́бны (11)

(6) дзю́шка

ю́шыцца (6)

(10) развалю́шка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

стаўленне да монстраў