Лізавета

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
жаночы род
уласны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова Лізавета
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	Лізаве́та мн. Лізаве́ты
Родны каго? чаго?	Лізаве́ты мн. Лізаве́т
Давальны каму? чаму?	Лізаве́це мн. Лізаве́там
Вінавальны каго? што?	Лізаве́ту мн. Лізаве́т
Творны кім? чым?	Лізаве́тай, Лізаве́таю мн. Лізаве́тамі
Месны у кім? у чым?	Лізаве́це мн. Лізаве́тах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца

Да жанчыны яго мары я трошачкі не дамаўчала.

Lizavieta — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА