Любляна

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
жаночы род
уласны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова Любляна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	Любля́на мн. Любля́ны
Родны каго? чаго?	Любля́ны мн. Любля́н
Давальны каму? чаму?	Любля́не мн. Любля́нам
Вінавальны каго? што?	Любля́ну мн. Любля́ны
Творны кім? чым?	Любля́най, Любля́наю мн. Любля́намі
Месны у кім? у чым?	Любля́не мн. Любля́нах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

На Бога спадзявайся, але і сам старайся.
Божа памажы, але й сам падбяжы (але і сам не ляжы).
Працуй, нябожа, то і Бог паможа.

нябожа — ласкавы або спачувальны зварот да малодшага па гадах

а ўжо ёсць тві-ак, які кожны дзень публікуе праклёны?
каб зранку выпіць кавы, прачытаць «а каб табе так у горле сохла, як ты мне грошай шкадуеш» і паехаць на працу на сустрэчу з кіраўніцтвам

Liubliana — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА