у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
жаночы род
уласны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова Рона
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
Ро́на мн. Ро́ны |
Родны каго? чаго? |
Ро́ны мн. Ро́наў |
Давальны каму? чаму? |
Ро́не мн. Ро́нам |
Вінавальны каго? што? |
Ро́ну мн. Ро́ны |
Творны кім? чым? |
Ро́най, Ро́наю мн. Ро́намі |
Месны у кім? у чым? |
Ро́не мн. Ро́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Для мужчыны крыніцай пакут выступае злая і сварлівая жонка, баба (Сварлівая жонка горш, чым каню хамут; Узяў пілку на сваю шыйку; Бог стварыў два зла: бабу і казла; Баба з пекла родам; У бабы душы няма), а для жанчыны — ліхі муж (Ліхога любіць — сябе губіць; Мужык не мядзведзь, а мяса аб’есць; Сам мужычок з кулачок, а зла як у казла).
У зборніку беларускіх прыказак і прымавак ёсць прыказка з назоўнікам бусел: Дзе бусел вядзецца — там шчаслівае месца. Бусел, паводле даўніх народных вераванняў, лічыўся птушкай свяшчэннай. Той хаце, на якой або паблізу якой бусел ладзіць сваё гняздо, ён прыносіць шчасце.
Rona — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік Рона — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове Рональд + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ро́мбік (6)
(8) перапо́на ‹
› ро́менскі (8)
(5) спо́на ‹
› ро́мні-ма́рш (10)
(5) шпо́на ‹
› Ро́нальд (7)
(7) абаро́на ‹
› ро́нда (5)
(11) самаабаро́на ‹
› ро́ндаль (7)
(12) перадабаро́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.