у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
жаночы род
уласны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова Сільва
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
Сі́льва мн. Сі́львы |
Родны каго? чаго? |
Сі́львы мн. Сі́льваў |
Давальны каму? чаму? |
Сі́льве мн. Сі́львам |
Вінавальны каго? што? |
Сі́льву мн. Сі́льваў |
Творны кім? чым? |
Сі́львай, Сі́льваю мн. Сі́львамі |
Месны у кім? у чым? |
Сі́льве мн. Сі́львах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца
Мужык лячыўся ад заафіліі, але ўсе яго намаганні пайшлі кату пад хвост.
Siĺva — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік Сільва — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове Сільвестр + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сілуэ́тны (8)
(6) ка́льва ‹
› сілуэты́ст (9)
(6) ма́льва ‹
› сілуэты́стка (11)
(6) се́льва ‹
› сільва́нер (9)
(6) Во́льва ‹
› Сільве́стр (9)
(6) ву́льва ‹
› Сі́львіа (7)
(6) Зэ́льва ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.