ў
і
абстыне́нтны — прыметнік абстэнцыяні́ст — назоўнік
канцэпт

абстыненцыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова абстыненцыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
абстыне́нцыя

мн.  абстыне́нцыі
Родны
каго? чаго?
абстыне́нцыі

мн.  абстыне́нцый, абстыне́нцыяў
Давальны
каму? чаму?
абстыне́нцыі

мн.  абстыне́нцыям
Вінавальны
каго? што?
абстыне́нцыю

мн.  абстыне́нцыі
Творны
кім? чым?
абстыне́нцыяй, абстыне́нцыяю

мн.  абстыне́нцыямі
Месны
у кім? у чым?
абстыне́нцыі

мн.  абстыне́нцыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Маладое цела — другое дзела.


Што будзе з касмічным караблём, калі на хуткасці святла ён ляснецца аб выпадковы цвёрды аб'ект?


abstyniencyja — беларуская лацінка

Слова абстыненцыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік абстыненцыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове абстэнцыяніст + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


абстыне́нт (9)

(8) дэме́нцыя

абстыне́нтна (11)

(9) эміне́нцыя

абстыне́нтны (11)

(11) пертыне́нцыя

абстэнцыяні́ст (13)

(9) аўдые́нцыя

абсудава́ць (10)

(9) праві́нцыя

абсудо́біцца (11)

(5) у́нцыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ураган і чарвячок