назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова бісерына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
бі́серына мн. бі́серыны |
Родны каго? чаго? |
бі́серыны мн. бі́серын |
Давальны каму? чаму? |
бі́серыне мн. бі́серынам |
Вінавальны каго? што? |
бі́серыну мн. бі́серыны |
Творны кім? чым? |
бі́серынай, бі́серынаю мн. бі́серынамі |
Месны у кім? у чым? |
бі́серыне мн. бі́серынах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца
Кабета па тэлефоне:
Ліда, але ж калі спякота, хочацца халоднага шампанскага — які гарод?!
bisieryna — беларуская лацінка
Слова бісерына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік бісерына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове бісерынка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› бі́сер (5)
(8) фане́рына ‹
› бі́сернік (8)
(8) запе́рына ‹
› бі́серны (7)
(8) папе́рына ‹
› бі́серынка (9)
(5) Іры́на ‹
› бісіно́з (7)
(7) жві́рына ‹
› бісі́раванне (11)
(9) задзі́рына ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.