ў
і
бланшырава́ць — дзеяслоў блаславе́нне — назоўнік
канцэпт

бланшыроўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова бланшыроўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
бланшыро́ўка

мн.  бланшыро́ўкі
Родны
каго? чаго?
бланшыро́ўкі

мн.  бланшыро́вак
Давальны
каму? чаму?
бланшыро́ўцы

мн.  бланшыро́ўкам
Вінавальны
каго? што?
бланшыро́ўку

мн.  бланшыро́ўкі
Творны
кім? чым?
бланшыро́ўкай, бланшыро́ўкаю

мн.  бланшыро́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
бланшыро́ўцы

мн.  бланшыро́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Які салавей, такая і песня.


— Дайце мне гарбаты са смакам агульнай млявасці і абыякавасці да жыцця...
— Самагонкі?
— Так.

як правільна:
са смакам / з смакам / із смакам
?

blanšyroŭka — беларуская лацінка

Слова бланшыроўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік бланшыроўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове блаславенне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


бланшы́раваны (12)

(15) рэкагнасцыро́ўка

бланшырава́цца (13)

(9) кашыро́ўка

бланшырава́ць (12)

(10) клішыро́ўка

блаславе́нне (11)

(10) маршыро́ўка

блаславе́нны (11)

(10) фаршыро́ўка

блаславё́на (10)

(9) футэро́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сабака не кусае