дэкадэнтны

гэта

прыметнік
адносны

праскланяць слова дэкадэнтны
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік
Назоўны хто? што?	ж. дэкадэ́нтная м. дэкадэ́нтны н. дэкадэ́нтнае мн. дэкадэ́нтныя
Родны каго? чаго?	ж. дэкадэ́нтнай, дэкадэ́нтнае м. дэкадэ́нтнага н. дэкадэ́нтнага мн. дэкадэ́нтных
Давальны каму? чаму?	ж. дэкадэ́нтнай м. дэкадэ́нтнаму н. дэкадэ́нтнаму мн. дэкадэ́нтным
Вінавальны каго? што?	ж. дэкадэ́нтную м. дэкадэ́нтны (неадуш.), дэкадэ́нтнага (адуш.) н. дэкадэ́нтнае мн. дэкадэ́нтныя (неадуш.), дэкадэ́нтных (адуш.)
Творны кім? чым?	ж. дэкадэ́нтнай, дэкадэ́нтнаю м. дэкадэ́нтным н. дэкадэ́нтным мн. дэкадэ́нтнымі
Месны у кім? у чым?	ж. дэкадэ́нтнай м. дэкадэ́нтным н. дэкадэ́нтным мн. дэкадэ́нтных

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Кожны па-свойму дурнее.

Расамаха — фальк. ’страшыдла ў вобразе жанчыны, у якой распушчаныя валасы і стальныя грудзі, ёю страшаць малых дзяцей’ / у руса́ўкі жэлезные цыцкі і косы роспушчэны

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы

dekadentny — беларуская лацінка

Слова дэкадэнтны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: