Дэкартаў

гэта

прыметнік
прыналежны

праскланяць слова Дэкартаў
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік
Назоўны хто? што?	ж. Дэка́ртава м. Дэка́ртаў н. Дэка́ртава мн. Дэка́ртавы
Родны каго? чаго?	ж. Дэка́ртавай, Дэка́ртавае м. Дэка́ртавага н. Дэка́ртавага мн. Дэка́ртавых
Давальны каму? чаму?	ж. Дэка́ртавай м. Дэка́ртаваму н. Дэка́ртаваму мн. Дэка́ртавым
Вінавальны каго? што?	ж. Дэка́ртаву м. Дэка́ртаў (неадуш.), Дэка́ртавага (адуш.) н. Дэка́ртава мн. Дэка́ртавы (неадуш.), Дэка́ртавых (адуш.)
Творны кім? чым?	ж. Дэка́ртавай, Дэка́ртаваю м. Дэка́ртавым н. Дэка́ртавым мн. Дэка́ртавымі
Месны у кім? у чым?	ж. Дэка́ртавай м. Дэка́ртавым н. Дэка́ртавым мн. Дэка́ртавых

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Добры тавар сам сябе хваліць.

— Мам, а што такое кампраміс?
— Ну глядзі, мама хоча на цёплае мора, а тата на лыжны курорт. Кампраміс: мы ўсе едзем на мора, але тата можа ўзяць з сабой лыжы.

Dekartaŭ — беларуская лацінка

Слова Дэкартаў (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: