ў
і
бука́та — назоўнік бука́ты — прыметнік
канцэпт

букатка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова букатка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
бука́тка

мн.  бука́ткі
Родны
каго? чаго?
бука́ткі

мн.  бука́так
Давальны
каму? чаму?
бука́тцы

мн.  бука́ткам
Вінавальны
каго? што?
бука́тку

мн.  бука́ткі
Творны
кім? чым?
бука́ткай, бука́ткаю

мн.  бука́ткамі
Месны
у кім? у чым?
бука́тцы

мн.  бука́тках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

клёпкі ў галаве́ не стае́ (не хапа́е)

пра дурнаватага, з дзівацтвамі чалавека

перакладзі на беларускую «ты просто мачо»
напішы яму ў твітар, хай ведае


bukatka — беларуская лацінка

Слова букатка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік букатка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове букаўка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


букалі́чны (9)

(8) падка́тка

бу́канне (7)

(6) ска́тка

бука́та (6)

(6) ука́тка

бука́ты (6)

(7) лука́тка

бу́каўка (7)

(7) вы́катка

бу́кацца (7)

(5) ла́тка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пачніце з гэтага