ў
і
бу́ркала — назоўнік бу́рканне — назоўнік
канцэпт

буркалы

гэта
— вочы

назоўнік
толькі множны лік
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
множналікавы

праскланяць слова буркалы
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 —

мн.  бу́ркалы
Родны
каго? чаго?		 —

мн.  бу́ркалаў
Давальны
каму? чаму?		 —

мн.  бу́ркалам
Вінавальны
каго? што?		 —

мн.  бу́ркалы
Творны
кім? чым?		 —

мн.  бу́ркаламі
Месны
у кім? у чым?		 —

мн.  бу́ркалах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

«Капэрус маёй яблыньцы!» — калі вецер зваліў яблыньку і дрэву гамон.

гэта як халэмус, толькі капэрус

Я ні разу не сказаў дзякуй тым, хто казаў «ты мне яшчэ дзякуй скажаш».


burkaly — беларуская лацінка

Слова буркалы (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік буркалы — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове бурканне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› буркава́ць (9)

(9) прыляжа́лы ‹

› бу́ркала (7)

(6) каза́лы ‹

› бу́ркала (7)

(8) апаўза́лы ‹

› бу́рканне (8)

(9) напатка́лы ‹

› буркану́ць (9)

(9) заблука́лы ‹

› бу́ркат (6)

(7) ускла́лы ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дагаварыць