назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова бурш
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
бу́рш мн. бу́ршы |
Родны каго? чаго? |
бу́рша мн. бу́ршаў |
Давальны каму? чаму? |
бу́ршу мн. бу́ршам |
Вінавальны каго? што? |
бу́рша мн. бу́ршаў |
Творны кім? чым? |
бу́ршам мн. бу́ршамі |
Месны у кім? у чым? |
бу́ршу мн. бу́ршах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
І пад белаю кашуляю бывае душа брудная.
1. Шукаеш беларускі адпаведнік.
2. Глядзіш у слоўнік.
3. Беларускае слова гучыць як рускае.
4. Крывішся.
5. Пачынаеш новую ітэрацыю.
Гэтак выглядае бздура.
Са словам «бздура» вы чамусьці так не робіце.
І са словам «ітэрацыя» таксама.
Каб спыніць твае пакуты:
3. Насамрэч рускае слова гучыць як беларускае. Ідзі далей.
burš — беларуская лацінка
Слова бурш (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік бурш — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове бурштын + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› бурчу́н (6)
(7) наўпе́рш ‹
› бурчэ́нне (8)
(3) ё́рш ‹
› бурчэ́ць (7)
(7) нязго́рш ‹
› буршты́н (7)
(3) Бу́ш ‹
› буршты́навы (10)
(9) завадэ́вуш ‹
› буршты́навы (10)
(7) Тадэ́вуш ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.