ў
і
бурчэ́ць — дзеяслоў буршты́н — назоўнік
канцэпт

бурш

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова бурш
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
бу́рш

мн.  бу́ршы
Родны
каго? чаго?
бу́рша

мн.  бу́ршаў
Давальны
каму? чаму?
бу́ршу

мн.  бу́ршам
Вінавальны
каго? што?
бу́рша

мн.  бу́ршаў
Творны
кім? чым?
бу́ршам

мн.  бу́ршамі
Месны
у кім? у чым?
бу́ршу

мн.  бу́ршах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І пад белаю кашуляю бывае душа брудная.


1. Шукаеш беларускі адпаведнік.
2. Глядзіш у слоўнік.
3. Беларускае слова гучыць як рускае.
4. Крывішся.
5. Пачынаеш новую ітэрацыю.

Гэтак выглядае бздура.
Са словам «бздура» вы чамусьці так не робіце.
І са словам «ітэрацыя» таксама.

Каб спыніць твае пакуты:
3. Насамрэч рускае слова гучыць як беларускае. Ідзі далей.

(Па псіхалагічную дапамогу звяртайцеся да Старніка.)

burš — беларуская лацінка

Слова бурш (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік бурш — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове бурштын + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


бурчу́н (6)

(7) наўпе́рш

бурчэ́нне (8)

(3) ё́рш

бурчэ́ць (7)

(7) нязго́рш

буршты́н (7)

(3) Бу́ш

буршты́навы (10)

(9) завадэ́вуш

буршты́навы (10)

(7) Тадэ́вуш


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

работнік месяца