ў
і
бу́рш — назоўнік буршты́навы — прыметнік
канцэпт

бурштын

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова бурштын
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
буршты́н

мн.  буршты́ны
Родны
каго? чаго?
буршты́ну

мн.  буршты́наў
Давальны
каму? чаму?
буршты́ну

мн.  буршты́нам
Вінавальны
каго? што?
буршты́н

мн.  буршты́ны
Творны
кім? чым?
буршты́нам

мн.  буршты́намі
Месны
у кім? у чым?
буршты́не

мн.  буршты́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Абы здароўе, а жыццё будзе.

Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)

— Мой сусед напісаў кнігу «Як зарабляць грошы». Цяпер яму трэба грошы, каб яе апублікаваць.
— Хай прачытае кнігу.


burštyn — беларуская лацінка

Слова бурштын (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік бурштын — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове бурштынка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


бурчэ́нне (8)

(8) карантын

бурчэ́ць (7)

(6) лептын

бу́рш (4)

(9) прагестын

буршты́навы (10)

(7) О́льштын

буршты́навы (10)

(11) левамецытын

буршты́нка (9)

(4) этын


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пасля абеду чакаю вячэру