ў
і
важа́к — назоўнік ва́жанне — назоўнік
канцэпт

важанё

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
рознаскланяльны

праскланяць слова важанё
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
важанё́

мн.  важаня́ты
Родны
каго? чаго?
важаня́ці

мн.  важаня́т
Давальны
каму? чаму?
важаня́ці

мн.  важаня́там
Вінавальны
каго? што?
важанё́

мн.  важаня́т
Творны
кім? чым?
важанё́м

мн.  важаня́тамі
Месны
у кім? у чым?
важаня́ці

мн.  важаня́тах
Клічная форма

мн. 
склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
важаня́

мн.  важаня́ты
Родны
каго? чаго?
важаня́ці

мн.  важаня́т
Давальны
каму? чаму?
важаня́ці

мн.  важаня́там
Вінавальны
каго? што?
важаня́

мн.  важаня́т
Творны
кім? чым?
важанё́м

мн.  важаня́тамі
Месны
у кім? у чым?
важаня́ці

мн.  важаня́тах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

на вуснах мёд, а ў (на) сэрцы лёд у каго — хто-н. знешне ветлівы, далікатны, а спадцішка прычыняе шкоду, непрыемнасці


Шчыра кажучы, мне абсалютна ўсё роўна з мукой дранікі ці без. І нават з яйкам яны ці без. Мне любыя падабаюцца.


važanio — беларуская лацінка

Слова важанё (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік важанё — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове важанне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ваё́ўны (6)

(6) Ма́льмё

ваё́ўны (6)

(7) груганё́

важа́к (5)

(6) цыганё́

ва́жанне (7)

(7) маржанё́

ва́жаны (6)

(6) вужанё́

важаня́тка (9)

(8) стрыжанё́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

аквалангісты назад спінай