назоўнік
ніякі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
рознаскланяльны
праскланяць слова важанё
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
важанё́ мн. важаня́ты |
| Родны каго? чаго? |
важаня́ці мн. важаня́т |
| Давальны каму? чаму? |
важаня́ці мн. важаня́там |
| Вінавальны каго? што? |
важанё́ мн. важаня́т |
| Творны кім? чым? |
важанё́м мн. важаня́тамі |
| Месны у кім? у чым? |
важаня́ці мн. важаня́тах |
| Клічная форма | — мн. — |
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
важаня́ мн. важаня́ты |
| Родны каго? чаго? |
важаня́ці мн. важаня́т |
| Давальны каму? чаму? |
важаня́ці мн. важаня́там |
| Вінавальны каго? што? |
важаня́ мн. важаня́т |
| Творны кім? чым? |
важанё́м мн. важаня́тамі |
| Месны у кім? у чым? |
важаня́ці мн. важаня́тах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
на вуснах мёд, а ў (на) сэрцы лёд у каго — хто-н. знешне ветлівы, далікатны, а спадцішка прычыняе шкоду, непрыемнасці
Шчыра кажучы, мне абсалютна ўсё роўна з мукой дранікі ці без. І нават з яйкам яны ці без. Мне любыя падабаюцца.
važanio — беларуская лацінка
Слова важанё (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік важанё — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове важанне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ваё́ўны (6)
(6) Ма́льмё ‹
› ваё́ўны (6)
(7) груганё́ ‹
› важа́к (5)
(6) цыганё́ ‹
› ва́жанне (7)
(7) маржанё́ ‹
› ва́жаны (6)
(6) вужанё́ ‹
› важаня́тка (9)
(8) стрыжанё́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.