ў
і
ва́жаны — дзеепрыметнік важа́тая — назоўнік
канцэпт

важанятка

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
рознаскланяльны

праскланяць слова важанятка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
важаня́тка

мн.  важаня́ткі
Родны
каго? чаго?
важаня́ткі

мн.  важаня́так
Давальны
каму? чаму?
важаня́тку

мн.  важаня́ткам
Вінавальны
каго? што?
важаня́тку

мн.  важаня́так
Творны
кім? чым?
важаня́ткам

мн.  важаня́ткамі
Месны
у кім? у чым?
важаня́тку

мн.  важаня́тках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

фацэтны — камічны, забаўны
фацэт — камічны, забаўны чалавек // нехта малазнаёмы; хто-н.


— Калі музыка не дае прыбытак, гэта мастацтва.
— Або гаўно.


važaniatka — беларуская лацінка

Слова важанятка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік важанятка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове важатая + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


важанё́ (6)

(9) сырамя́тка

ва́жанне (7)

(9) сухамя́тка

ва́жаны (6)

(9) кацямя́тка

важа́тая (7)

(9) кураня́тка

важа́ты (6)

(10) зайчаня́тка

важа́цкі (7)

(10) ваўчаня́тка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

акцёры і дублёры

Акцёры і іх дублёры.