назоўнік
ніякі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
рознаскланяльны
праскланяць слова важанятка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
важаня́тка мн. важаня́ткі |
| Родны каго? чаго? |
важаня́ткі мн. важаня́так |
| Давальны каму? чаму? |
важаня́тку мн. важаня́ткам |
| Вінавальны каго? што? |
важаня́тку мн. важаня́так |
| Творны кім? чым? |
важаня́ткам мн. важаня́ткамі |
| Месны у кім? у чым? |
важаня́тку мн. важаня́тках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
фацэтны — камічны, забаўны
фацэт — камічны, забаўны чалавек // нехта малазнаёмы; хто-н.
— Калі музыка не дае прыбытак, гэта мастацтва.
— Або гаўно.
važaniatka — беларуская лацінка
Слова важанятка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік важанятка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове важатая + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› важанё́ (6)
(9) сырамя́тка ‹
› ва́жанне (7)
(9) сухамя́тка ‹
› ва́жаны (6)
(9) кацямя́тка ‹
› важа́тая (7)
(9) кураня́тка ‹
› важа́ты (6)
(10) зайчаня́тка ‹
› важа́цкі (7)
(10) ваўчаня́тка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Акцёры і іх дублёры.