ў
і
важанё́ — назоўнік ва́жаны — дзеепрыметнік
канцэпт

важанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова важанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ва́жанне

мн.  ва́жанні
Родны
каго? чаго?
ва́жання

мн.  ва́жанняў
Давальны
каму? чаму?
ва́жанню

мн.  ва́жанням
Вінавальны
каго? што?
ва́жанне

мн.  ва́жанні
Творны
кім? чым?
ва́жаннем

мн.  ва́жаннямі
Месны
у кім? у чым?
ва́жанні

мн.  ва́жаннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дзякуй таму, хто еў і каму падавалі.


Здаецца, мы пачалі забываць ісціну. Галоўнае не тое, з мукой будуць дранікі ці без, з яйкамі ці без. А тое, што на электрычнай пліце ва ўсякім разе атрымаецца дрэнь.


važannie — беларуская лацінка

Слова важанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік важанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове важанятка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ваё́ўны (6)

(7) бажа́нне

важа́к (5)

(8) абажа́нне

важанё́ (6)

(12) самаабажа́нне

ва́жаны (6)

(11) малава́жанне

важаня́тка (9)

(13) упаўнава́жанне

важа́тая (7)

(13) ураўнава́жанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

на календары лета

Беларусы ніколі не віталіся «добрай раніцы», бо дурнота гэтак вітацца, калі прачынаешся ў абед.