STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова важанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ва́жанне мн. ва́жанні |
| Родны каго? чаго? |
ва́жання мн. ва́жанняў |
| Давальны каму? чаму? |
ва́жанню мн. ва́жанням |
| Вінавальны каго? што? |
ва́жанне мн. ва́жанні |
| Творны кім? чым? |
ва́жаннем мн. ва́жаннямі |
| Месны у кім? у чым? |
ва́жанні мн. ва́жаннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Бойся быка спераду, каня — ззаду, а дурня — з усіх чатырох бакоў.
пока (прыслоўе) — мы пакуль што не будзем вас штрафаваць
пока (злучнік) — ківайце галавою, пакуль моўная паліцыя ў добрым гуморы
пока! (да сустрэчы, пры расставанні) — бывай! бывайце!
važannie — беларуская лацінка
Слова важанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік важанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове важанятка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ваё́ўны (6)
(7) бажа́нне ‹
› важа́к (5)
(8) абажа́нне ‹
› важанё́ (6)
(12) самаабажа́нне ‹
› ва́жаны (6)
(11) малава́жанне ‹
› важаня́тка (9)
(13) упаўнава́жанне ‹
› важа́тая (7)
(13) ураўнава́жанне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
