ў
і
абадры́цкі — прыметнік абажацца — дзеяслоў
канцэпт

абажанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова абажанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
абажа́нне

мн.  абажа́нні
Родны
каго? чаго?
абажа́ння

мн.  абажа́нняў
Давальны
каму? чаму?
абажа́нню

мн.  абажа́нням
Вінавальны
каго? што?
абажа́нне

мн.  абажа́нні
Творны
кім? чым?
абажа́ннем

мн.  абажа́ннямі
Месны
у кім? у чым?
абажа́нні

мн.  абажа́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што хата мае, хай усім прымае.
Што маем, тым і прымаем.


Калі і браць прыклад, то з Караткевіча.
Караткевіч:
Праз хвіліну я быў таксама нападпітку.


abažannie — беларуская лацінка

Слова абажанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік абажанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове абажур + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


абадра́цца (9)

(7) уяда́нне

абадра́ць (8)

(8) выяда́нне

абадры́цкі (9)

(7) бажа́нне

абажацца (8)

(12) самаабажа́нне

абажа́ць (7)

(7) ва́жанне

абажра́цца (9)

(11) малава́жанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

вінаваць сябе