назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова абажанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
абажа́нне мн. абажа́нні |
Родны каго? чаго? |
абажа́ння мн. абажа́нняў |
Давальны каму? чаму? |
абажа́нню мн. абажа́нням |
Вінавальны каго? што? |
абажа́нне мн. абажа́нні |
Творны кім? чым? |
абажа́ннем мн. абажа́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
абажа́нні мн. абажа́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што хата мае, хай усім прымае.
Што маем, тым і прымаем.
Калі і браць прыклад, то з Караткевіча.
Караткевіч:
Праз хвіліну я быў таксама нападпітку.
abažannie — беларуская лацінка
Слова абажанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік абажанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове абажур + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› абадра́цца (9)
(7) уяда́нне ‹
› абадра́ць (8)
(8) выяда́нне ‹
› абадры́цкі (9)
(7) бажа́нне ‹
› абажацца (8)
(12) самаабажа́нне ‹
› абажа́ць (7)
(7) ва́жанне ‹
› абажра́цца (9)
(11) малава́жанне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.