ў
і
вандро́ўны — прыметнік вандэ́йкаўскі — прыметнік
канцэпт

вандрут

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вандрут
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вандрут

мн. 
Родны
каго? чаго?
вандрута

мн. 
Давальны
каму? чаму?
вандруту

мн. 
Вінавальны
каго? што?
вандрут

мн. 
Творны
кім? чым?
вандрутам

мн. 
Месны
у кім? у чым?
вандруце

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ляпнуць як лапцем па цымбалах (па балоце) — вельмі недарэчна, нетактоўна (сказаць што-н.)


Прызнаю свае памылкі. Геніяльнымі.


vandrut — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік вандрут — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вандэм'ер + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вандро́ўніцкі (12)

(7) шалапу́т

вандро́ўніцтва (13)

(7) ліліпу́т

вандро́ўны (9)

(6) ды́спут

вандэ́йкаўскі (12)

(6) Бейру́т

вандэ́йскі (9)

(4) кру́т

вандэм'е́р (9)

(9) шрубакрут


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ён і яна