ў
і
Вануа́ту — назоўнік ва́нька-ўста́нька — назоўнік
канцэпт

ванцак

гэта
— хвароба

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова ванцак
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ванца́к

мн. 
Родны
каго? чаго?
ванцаку́

мн. 
Давальны
каму? чаму?
ванцаку́

мн. 
Вінавальны
каго? што?
ванца́к

мн. 
Творны
кім? чым?
ванцако́м

мн. 
Месны
у кім? у чым?
ванцаку́

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Век звекаваць — не пальцам паківаць.
Жыццё пражыць — не песеньку спець.

прык. пра складанасці на жыццёвым шляху

Бачыў сёння былую з нейкім гандонам у кнігарні. Сука, я абавязкова навучуся чытаць.


vancak — беларуская лацінка

Слова ванцак (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік ванцак — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове ванька-ўстанька + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ванты (5)

(5) маца́к

вануаз (6)

(8) во́бмацак

Вануа́ту (7)

(10) наво́бмацак

ва́нька-ўста́нька (15)

(6) панца́к

Ванько́віч (9)

(3) Ча́к

Ванэ́са (6)

(7) ку́бачак


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ігра на фартэпіяна