STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова ванька-ўстанька
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ва́нька-ўста́нька мн. ва́нькі-ўста́нькі |
| Родны каго? чаго? |
ва́нькі-ўста́нькі мн. ва́нькаў-уста́нькаў |
| Давальны каму? чаму? |
ва́ньку-ўста́ньку мн. ва́нькам-уста́нькам |
| Вінавальны каго? што? |
ва́ньку-ўста́ньку мн. ва́нькаў-уста́нькаў |
| Творны кім? чым? |
ва́нькам-уста́нькам мн. ва́нькамі-ўста́нькамі |
| Месны у кім? у чым? |
ва́ньку-ўста́ньку мн. ва́ньках-уста́ньках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
ні дома, ні замужам — пра няпэўнае становішча каго-н.
— Твая колішняя выклала фотку два дні назад, бачыў?
— Ой, ды мне пляваць.
— У яе там трыста падабаек.
— Трыста сем.
vańka-ŭstańka — беларуская лацінка
Слова ванька-ўстанька (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік ванька-ўстанька — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вапазон + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вануаз (6)
(8) ма́танька ‹
› Вануа́ту (7)
(10) рабо́танька ‹
› ванца́к (6)
(10) ахво́танька ‹
› Ванько́віч (9)
(12) нікагу́танька ‹
› Ванэ́са (6)
(12) нічагу́танька ‹
› вапазо́н (7)
(8) ту́танька ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
