ў
і
варо́чаць — дзеяслоў варсава́льны — прыметнік
канцэпт

варочвальнік

гэта
— прылада для варочання чаго-небудзь

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова варочвальнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
варо́чвальнік

мн.  варо́чвальнікі
Родны
каго? чаго?
варо́чвальніка

мн.  варо́чвальнікаў
Давальны
каму? чаму?
варо́чвальніку

мн.  варо́чвальнікам
Вінавальны
каго? што?
варо́чвальнік

мн.  варо́чвальнікі
Творны
кім? чым?
варо́чвальнікам

мн.  варо́чвальнікамі
Месны
у кім? у чым?
варо́чвальніку

мн.  варо́чвальніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пазычаеш чужое на час, а аддаеш сваё і назаўсёды.


Навошта пісаць «у гэтым слове вы зрабілі памылку», калі ў адказ атрымаеце «табе прасілі штосці пісаць мне?»
Лепш адразу напісаць «каб ты здохла, псяюха».


varočvaĺnik — беларуская лацінка

Слова варочвальнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік варочвальнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове варсавальня + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


варо́чацца (9)

(16) размагні́чвальнік

варо́чаць (8)

(15) вышчало́чвальнік

варо́чаць (8)

(11) змо́чвальнік

варсава́льны (11)

(16) пераваро́чвальнік

варсава́льня (11)

(14) закаро́чвальнік

варсава́льшчык (13)

(11) агу́чвальнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дзіўна

Не ведаем, як у фаташопе па-беларуску зрабіць.