назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова варунак
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
вару́нак мн. вару́нкі |
| Родны каго? чаго? |
вару́нка мн. вару́нкаў |
| Давальны каму? чаму? |
варунку́ мн. вару́нкам |
| Вінавальны каго? што? |
вару́нак мн. вару́нкі |
| Творны кім? чым? |
варункам мн. вару́нкамі |
| Месны у кім? у чым? |
варунку́ мн. вару́нках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
дуро́нік — свавольнік, гарэза
Па вадзе шлёпаюць басанож малыя дуронікі, закасаўшы нагавіцы, задраўшы кашулі. (Максім Гарэцкі)Я: [адчыняю халадос]
БРОКАЛІ, ШТО ГНІЕ Ў ПАКЕЦЕ: Забі мяне, вельмі праш...
Я: [зачыняю халадос]
varunak — беларуская лацінка
Слова варунак (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік варунак — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове варухлівасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› варто́ўня (8)
(9) пацалу́нак ‹
› ва́рты (5)
(6) клу́нак ‹
› ва́рты (5)
(6) шлу́нак ‹
› вару́х (5)
(7) дару́нак ‹
› варухлі́ва (9)
(9) падару́нак ‹
› варухлі́васць (12)
(9) аддару́нак ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.