ў
і
вермо́нцкі — прыметнік ве́рмутавы — прыметнік
канцэпт

вермут

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вермут
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 ве́рмут

мн.  ве́рмуты
Родны
каго? чаго?		 ве́рмуту

мн.  ве́рмутаў
Давальны
каму? чаму?		 ве́рмуту

мн.  ве́рмутам
Вінавальны
каго? што?		 ве́рмут

мн.  ве́рмуты
Творны
кім? чым?		 ве́рмутам

мн.  ве́рмутамі
Месны
у кім? у чым?		 ве́рмуце

мн.  ве́рмутах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто бліжэй да міскі, той і чэрпае.


Чалавецтва больш дурное праз свінец, які дабаўлялі ў паліва.

навуковы факт

viermut — беларуская лацінка

Слова вермут (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вермут — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вернападданасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› вермішэ́ль (9)

(10) альта́зімут ‹

› Вермо́нт (7)

(6) Плі́мут ‹

› вермо́нцкі (9)

(5) по́мут ‹

› ве́рмутавы (9)

(4) сму́т ‹

› ве́рна (5)

(6) ві́смут ‹

› вернападда́на (12)

(4) чму́т ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

няма ніякіх людзей