назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова вермут
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ве́рмут мн. ве́рмуты |
Родны каго? чаго? |
ве́рмуту мн. ве́рмутаў |
Давальны каму? чаму? |
ве́рмуту мн. ве́рмутам |
Вінавальны каго? што? |
ве́рмут мн. ве́рмуты |
Творны кім? чым? |
ве́рмутам мн. ве́рмутамі |
Месны у кім? у чым? |
ве́рмуце мн. ве́рмутах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
штука́рыць — з вялікім стараннем рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.
Дома жонка ля пліты штукарыць. (Макаль)Да твайго берага то гаўно, то шчэпкі.
(пра асабістае жыццё)viermut — беларуская лацінка
Слова вермут (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вермут — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вернападданасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вермішэ́ль (9)
(10) альта́зімут ‹
› Вермо́нт (7)
(6) Плі́мут ‹
› вермо́нцкі (9)
(5) по́мут ‹
› ве́рмутавы (9)
(4) сму́т ‹
› ве́рна (5)
(6) ві́смут ‹
› вернападда́на (12)
(4) чму́т ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.